Ermindo Armino
EERSTE DIVISIE RODA JC 2 NEC 3
Verwachte tegenwind is daar
Voor de tweede keer op rij een uitstekend begin, voor de tweede maal nul punten. Roda JC leek zaterdagavond op weg naar een zege in de topper tegen NEC, maar werd uitgerekend door twee oud-MVV’ers alsnog gevloerd: 2-3.
DOOR JIMMY LEENDERS

KERKRADE

Dat de manier waarop Roda JC de wedstrijd tegen NEC uit de handen liet glippen frustrerend was, bleek zaterdagavond wel uit het gedrag van Robert Molenaar. ‘Sla hem voor zijn bek!’, bulderde de doorgaans zo kalme trainer voor zijn dug-out. De woorden waren bedoeld voor verdediger Jannes Vansteenkiste. Die bleef rustig wachten toen NEC-trainer Jack de Gier de bal vasthield terwijl Roda mocht ingooien. Volgens Molenaar tekenend voor het gebrek aan brutaliteit en lef dat zijn ploeg dit seizoen al meermaals parten heeft gespeeld.

In het begin leek er geen vuiltje aan de lucht, want Roda schoot uit de startblokken. Net als een week eerder tegen FC Twente resulteerde dat al binnen tien minuten in een terechte voorsprong. Dit keer met Mario Engels als afmaker, in plaats van aangever. Wat er daarna gebeurde is symptomatisch voor de fase waarin Roda verkeert: na een brutaal begin bezwijkt de ploeg onder de druk van de tegenstander. Tegen Twente ging het al na een kwartier mis, tegen NEC duurde het een klein half uur. In de tweede helft hetzelfde beeld: Roda begon goed, maar moest uiteindelijk toch capituleren voor de bezoekers. Ook de nieuwe spits Tim Väyrynen, die zijn eerste minuten in het geel-zwart maakte, kon dat niet voorkomen

Verbloemen

Ik kreeg allemaal appjes van mensen uit Maastricht: jij moet het doen, pak ze. Dat ons dat lukt, is geweldig. NEC’er Sven Braken
Het is de tegenwind die zich eigenlijk al aankondigde. Het jonge elftal, waarin alleen stofzuiger El Makrini en doelman Muyters zich dertiger mogen noemen, straalt onvoldoende rust uit en krijgt maar moeilijk grip op de wedstrijd. De partij controleren is er dan al helemaal niet bij. In de eerste twee wedstrijden van het seizoen werd dat nog naar de achtergrond verdrongen door het verrassend goede resultaat. Jong Ajax werd in eigen huis met 2-1 verslagen en ook op bezoek bij Almere City werd op het nippertje een overwinning weggesleept. „We leven boven onze stand”, waarschuwde Molenaar al, die ook wel wist dat je zo niet kunt blijven winnen.

Weer het mannetje

De man die het hielp te verbloemen was telkens Mario Engels. De Duitser kwam er vorig seizoen in de eredivisie nauwelijks aan te pas, maar blijft nu vriend en vijand verbazen. Roda maakte tot nu toe nog geen doelpunt waarbij hij níet betrokken was. Ook tegen NEC was de gelegenheidsspits weer het mannetje. Eerst met een doelpunt, later stelde hij weinig zelfzuchtig ploeggenoot Mitchel Paulissen in staat te scoren. Niets dan lof voor de man die in Kerkrade al is omgedoopt tot ‘Super Mario’, zou je zeggen. Maar na afloop klonk er ook kritiek, in de eerste plaats van de hoofdrolspeler zelf. Bij een 2-1 stand draaide Engels zich prachtig vrij, maar zijn boogballetje stierf in schoonheid op de lat. In de counter die daarop volgde maakte NEC de gelijkmaker. „Als ik daar wel scoor, winnen we de wedstrijd”, klonk het schuldbewust.

Pak ze

Die mening was ook de doelpuntenmaker in kwestie toegedaan. „De 2-2 was het kantelpunt in de wedstrijd”, concludeerde Sven Braken tot zijn grote genoegen. De geboren en getogen Maastrichtenaar stond samen met een andere oud-MVV’er, Jonathan Okita, aan de basis van alle Nijmeegse doelpunten.

„Dat is extra speciaal”, glunderde hij in de catacomben. „Ik ben een trotse Sjeng. Mijn familie en vrienden zaten op de tribune en ik kreeg allemaal appjes van mensen uit Maastricht: jij moet het doen, pak ze. Dat ons dat lukt, is geweldig.” De bus naar Nijmegen vertrok dan ook zonder Braken. „Ik ga even lekker naar Maastricht. We hebben morgen vrij.”