1) Het ontbrak de spelers niet aan vuur. Het ontbreekt deze selectie aan wat specifieke voetballende kwaliteit op een paar sleutelposities. Ik leg het Jimmy nog wel eens uit (zucht!).

2) 'Want ook met invallers Remans, Djim en Vayrinen kwam van een slotoffensief weinig terecht.' FOUT! Het invallen van Remans voor Paulissen veranderde weinig, maar bij de komst van Vayrinen en Djim ging er een verdedigende pion af en was Roda opeens met wat meer mankracht in en rond de zestien van Utrecht. En dat werkte. Engels - tot die laatste wissels ook nagenoeg onzichtbaar - had opeens wat meer medespelers in zijn nabijheid en profiteerde wel degelijk van die tactische omzetting.

pro shots
EERSTE DIVISIE JONG UTRECHT 1 RODA JC 2
Roda kan niet zonder Engels
Lang leek Roda gisteravond opnieuw tegen een teleurstellend gelijkspel aan te lopen. Maar vlak voor tijd stond de man op die zijn ploeg dit seizoen al zo vaak van de ondergang heeft gered: Mario Engels.
DOOR JIMMY LEENDERS

UTRECHT

Het is een vraag die in en rond Kerkrade sinds deze zomer zowat elke week wordt gesteld. Wat moeten we zonder hem? Mario Engels maakt met zijn individuele klasse van Roda bij tijd en wijle een eenmanselftal. Op momenten waarin zijn ploeg weer eens dreigt te kapseizen staat hij vaak op. Gisteravond was dat niet anders.

Het verhaal leek zichzelf al te schrijven. In een week waarin Roda worstelt met zichzelf, ging het ook tegen Jong Utrecht bepaald niet van een leien dakje. Na het armoedige gelijkspel bij laagvlieger Jong AZ (1-1) en de fortuinlijke bekerontsnapping op Urk (0-1) dreigde de kwakkelende ploeg met een nieuwe teleurstelling in de bus te moeten stappen. Ook in Utrecht ontbrak aanvankelijk bij sommige spelers het vuur dat nodig is om weg te komen uit de grijze middenmoot van de eerste divisie.

Toegegeven, de entourage hielp daarbij ook niet echt mee. Sportpark Zoudenbalch, het onder de rook van stadion Galgenwaard gelegen trainingscomplex van FC Utrecht, biedt misschien wel de meest troosteloze ambiance van de eerste divisie. Met een schamele 398 toeschouwers langs het veld deed het duel tussen Roda en de hekkensluiter van de eerste divisie aanvankelijk dan ook geen moment aan betaald voetbal denken.

Ik was niet goed, maar op het einde ben ik toch weer de held. Mario Engels
Voorsprong

De spelers deden er bitter weinig aan om dat beeld bij te stellen. Het was dan ook vrijwel uit het niets dat Roda in de tweede helft op voorsprong kwam. Slordig uitverdedigen van Utrecht werd goed afgestraft door Milts, die hard binnenschoot: 0-1. Lang bleef die voorsprong niet staan, want door geknoei van uitgerekend routinier Gnjatic kwam de thuisploeg snel op gelijke hoogte: 1-1. Een dreun die Roda aanvankelijk slecht leek te verwerken. Want ook met invallers Remans, Djim én Väyrynen in de ploeg kwam er van een slotoffensief weinig terecht. Maar als zo vaak dit seizoen was er plots de bevlieging van die ene man. ‘Super Mario’ Engels zette drie minuten voor tijd goed door, rondde knap af en behoedde zijn ploeg zo voor een nieuwe blamage. Ironisch genoeg speelde de Duitser in de 86 voorgaande minuten niet eens een goede wedstrijd. „Ik was niet goed, maar op het einde ben ik toch weer de held”, concludeerde hij na afloop met een bescheiden glimlach. Voor de zoveelste keer moest hij aan de pers uitleggen hoe het toch kan dat uitgerekend hij dit seizoen zo vaak de vlag op de modderschuit is. „Ik weet het ook niet. Als je me voor dit seizoen had gezegd dat ik nu al op negen doelpunten zou staan, had ik je niet geloofd.”

Inhouden

Maar met vier gele kaarten op zak, gaat hij binnenkort ongetwijfeld een keer tegen een schorsing aanlopen. Voor Roda valt te hopen dat de Duitser over twee weken niet de derby tegen MVV hoeft te missen. „Ik moet me vrijdag even inhouden, mijn emoties wat meer onder controle krijgen.” Want als Engels eenmaal zijn vijfde gele kaart pakt, komt die vraag weer opzetten: wat doen ze zonder hem?