Heg is idd erg verrassend hoe negatief het Limburgse voetbal door de lokale media wordt benaderd.

Tja, 'kolderiek' of niet, we staan bovenaan in periode 2. Dat zegt niet alles, maar in ieder geval dat we IETS goed doen. En daar lees je weer eens niks van terug.

Ik denk dat er geen club op koers voor een periodetitel in de eigen regionale media zo zuur en sikkeneurig is behandeld als Roda JC nu. Ik heb sowieso het idee dat er bij de Limburgse media een chronisch sjagrijn de boventoon voert als het over de 'eigen' voetbalclubs gaat. Vooral die in het diepe Zuiden. Ze zijn waarschijlijk niet blij dat er nooit is gefuseerd. Want daar maakten ze zich in 2010 wel heel erg sterk voor.

Jonkie Remans grijpt hoofdrol
Het voetbal was grote delen van de wedstrijd niet om aan te gluren, maar voor de fans van Roda JC was er gisteravond toch iemand om zich aan te warmen. Jeugdtalent Mart Remans speelde een hoofdrol bij de moeilijke zege op FC Volendam: 2-1.
Hij moet nog veel leren. Ook hoe je als voetballer een interview geeft voor de camera, bijvoorbeeld. Met een glimlach van oor tot oor staat Mart Remans (20) na de wedstrijd klaar om wat vragen te beantwoorden.

„Ga je nou een interview geven met kauwgom in je mond?”, klinkt het vanuit de hoek van het krachthonk, dat in het Roda-stadion dienst doet als interview- ruimte. Het is aanvoerder Henk Dijkhuizen die zijn teamgenoot lachend terechtwijst.

Het maakt Mart Remans allemaal niets uit. Hij beleeft op de valreep de mooiste dag van het jaar. Met zijn eerste doelpunt in betaald voetbal beloont hij het vertrouwen van de trainer, die hem voor de gelegenheid in de basis posteerde tegen FC Volendam. „Dit is een geweldig gevoel”, jubelt hij. „Ik voetbal al sinds ik een jaar of zes ben voor Roda. Vorig seizoen scoorde ik bij de beloften al meer dan dertig doelpunten. Dat ik dit nu eindelijk mag meemaken is onbeschrijfelijk.”

Ik zag een gaatje en dacht: dit is mijn moment. Mart Remans
Mijn moment

Het is de andere kant van de medaille in een seizoen dat Roda het water financieel weer eens aan de lippen staat. Vanwege een gebrek aan middelen is de ploeg aangewezen op jongens uit de eigen jeugdopleiding. Remans’ jeugdkameraad Nicky Souren scoorde dit seizoen al twee keer, nu was hij zelf aan de beurt. Zijn kans grijpt hij al na zes minuten. De druistige aanvaller stoomt op met de bal aan zijn voet. Aanvalscollega’s Livio Milts en Mario Engels links en rechts van hem. „Er kwam wat ruimte, ik zag een gaatje en dacht: dit is mijn moment.” De doelman van Volendam had geen antwoord op die droge knal in de verre hoek. 1-0 op de borden, gejuich op de tribunes. Lang duurde die euforie overigens niet, want amper twee minuten later lag de bal aan de overkant in het net. Bij de eerste aanval na de aftrap versierden de bezoekers een strafschop, die werd benut door Cas Peters: 1-1.

Wat zich in de resterende 82 minuten afspeelde, had bij vlagen weinig met voetbal te maken. Niet alleen de temperatuur, maar ook het spelniveau zakte in Kerkrade tot onder het vriespunt. Ballen die zomaar over de zijlijn werden geschoten en schoten of voorzetten die eindigen bij de cornervlag: veel om zich aan te warmen was er niet voor de krap zesduizend toeschouwers.

Over de streep

Maar voor Roda geldt dit seizoen, en zeker in deze fase: de manier waarop doet er even niet toe. Het enige wat op dit moment telt zijn de drie punten. De zege tegen Volendam kwam er uiteindelijk door invaller Gyliano van Velzen, die niet fit genoeg was om in de basis te starten. In een aanval die tekenend was voor de wedstrijd, schoof hij de bal in de rebound binnen: 2-1. Volendam drong in de slotfase nog aan, maar met bij vlagen kolderiek ogend kunst- en vliegwerk wist Roda de gelijkmaker te voorkomen. Anders dan eerder tegen Dordrecht trok de ploeg de drie punten nu wel over de streep. En omdat FC Den Bosch gelijkspeelde bij Go Ahead is Roda weer koploper in de periodestand. Volgend weekend wacht een uitwedstrijd bij de Brabantse concurrent.