Inloggen
Wachtwoord vergeten
Nieuw account maken
Word gratis lid
De bodem van het bestaan als profvoetballer heeft hij ruimschoots gezien. Al op zijn achttiende maakte Timothy Durwael zijn debuut in de Belgische topper Racing Genk-Club Brugge. Afgelopen seizoen degradeerde de rechtsback met KFC Turnhout naar de derde klasse van de amateurs.
Vanuit de kelder van het Belgische voetbal naar Roda JC. Een opmerkelijke stap.
“Ik ben er ontzettend blij mee. Vier jaar lang heb ik me teruggeknokt naar dit niveau. Als het dan uiteindelijk lukt, geeft dat ontzettend veel voldoening.”Waar ging het fout?
“In de zomer van 2015. Drie jaar eerder had ik de overstap van Racing Genk naar FC Eindhoven gemaakt. Ik was er vaste basisspeler en in het seizoen 2014/’15 eindigden we onder Jean-Paul de Jong als tweede in de Jupiler League, één plaats boven Roda JC. Tijdens de voorbereiding scheurde ik de kruisband van mijn rechterknie af. Zeven maanden later maakte ik mijn comeback, maar in mijn tweede oefenwedstrijd scheurde ik mijn meniscus in dezelfde knie. Er volgde opnieuw een operatie en uiteindelijk zorgde dat ervoor dat ik twee seizoenen niet in actie kwam. Er zat niets anders op dan terug te keren naar Sporting Hasselt, de amateurclub waar ik als kind met voetballen begon.”Vorig seizoen maakte je de overstap naar KFC Turnhout. Ben je altijd in een terugkeer als profvoetballer blijven geloven?
“Zeker, al heb ik natuurlijk ook mijn moeilijke momenten gekend. Gelukkig heb ik een goede vriendin die altijd positief blijft. ‘Jij geeft écht niet op, dat gaat niet gebeuren’, waren haar woorden als ik het even niet meer zag zitten. Het bestaan als profvoetballer is het mooiste dat er is. Als kind droom je daarvan. Maar zeker als je geblesseerd bent, kan het profvoetbal ook een bikkelharde en ‘vieze’ wereld zijn. Als voetballer ben je dan niet meer interessant en dan moet je mentaal sterk zijn. Ik bleef knokken, ging ook thaiboksen om nog meer vertrouwen in mijn knie te krijgen. Afgelopen seizoen werkte ik parttime als chauffeur van vliegtuigonderdelen. De combinatie met voetbal was niet altijd makkelijk. Hoewel we met KFC Turnhout degradeerden naar de derde klasse van de amateurs, speelde ik zelf een goed seizoen. Mijn telefoontje naar Jean-Paul de Jong zorgde er vervolgens voor dat ik mezelf als proefspeler mocht bewijzen.”Dat ging je goed af. Je werd aangetrokken als ‘uitdager’ voor Pepijn Schlösser, maar inmiddels heb je al twaalf wedstrijden achter je naam.
“Ik ben geen type dat genoegen neemt met een reserverol. Als ik de kans krijg, pak ik hem. Ik ben meer defensief ingesteld dan Pepijn, daardoor kan Maxime (Gunst, red.) aan de linkerkant een meer aanvallende rol vervullen. Zo speelden we ook bij FC Eindhoven, die combinatie werkte goed. En inderdaad: ook daar was Tom Muyters de doelman. Al met al heb ik tot nu toe een dubbel gevoel bij dit seizoen. Ik ben heel blij dat ik weer op dit niveau mag en kan acteren. Roda JC is een heel mooie club met een prachtig verleden die niet in de Keuken Kampioen Divisie thuishoort. Daarom vind ik het ontzettend balen dat de prestaties zo tegenvallen met het ontslag van Jean-Paul de Jong als gevolg. In deze selectie zit meer kwaliteit dan de stand op de ranglijst doet vermoeden. Zeker als we volwassener worden en wedstrijden leren winnen, kan het alleen maar beter kan gaan. Daarom is het heel belangrijk dat we positief blijven. En ik kan het weten. Tenslotte heb ik in een nog veel dieper gat gezeten.”Tekst: Bert Jan Boer Bron: rodajckerkrade.nl
Deel dit artikel
