Recht krijgen en toch in het ongelijk gesteld worden. Dat feit noopte mij tot deze extra column.

Het recht heeft niet kunnen zegevieren, omdat regels zwaarder wegen en je je, als participant, hebt geconformeerd aan die regels (al dan niet gedwongen om mee te mogen doen).

Dat is m.i. de uitkomst van de donderdag 22 februari gehouden rechtszitting van Roda tegen de KNVB inzake de vermeende scheidsrechtelijke dwaling in de kwartfinale KNVB-beker, waar Roda scoorde en scheidsrechter Higler op advies van videoreferee Kamphuis het doelpunt alsnog, na lange tijd, afkeurde vanwege een handsbal van Rosheuvel, waarbij al dan niet sprake was van één vloeiende aanval, waar velen dachten dat deze tot tweemaal toe werd onderbroken door balcontact van de tegenstander van Willem II. Nogmaals: de rechter gaf Roda gelijk, maar onze club werd in het ongelijk gesteld omdat in de analen van de KNVB staat dat de scheidsrechter nou eenmaal altijd gelijk heeft, ook al heeft hij ongelijk. “Anders kunnen we elke maandag wel naar de rechtbank komen”, liet de KNVB weten. Bizar!

Het feit dat de scheidsrechter dus altijd gelijk heeft legt een bijzonder karakter op de man in het zwart: hij kan in feite dus doen en laten wat hij wil. Hij kan de uitslag van de competitie bepalen en als club moet je je dus maar neerleggen met, de al dan niet, juiste zienswijze van één enkel persoon. Om deze man, als kleine club in Nederland, gelukkig te stemmen, moet je hem dus niets in de weg leggen en paaien. Als grote club kun je via de media je gelijk afdwingen, zoals we in het verleden de trainers van die grote clubs hebben zien doen, waarbij de KNVB meteen deze scheidsrechters een schorsing hebben opgelegd, dan wel enkele weken uit de luwte hebben gehouden, dan wel een lange tijd de bewuste clubs niet meer hebben laten fluiten. Bizar!

Competitievervalsing ligt natuurlijk op de loer bij zulke beïnvloedbare praktijken. Noem het voor mijn part verborgen of geoorloofde matchfixing. De KNVB weet echt wel wat de krachten en competenties van de diverse scheidsrechters zijn en ze weten heus wel welke scheidsrechters ze naar welke wedstrijden moeten sturen. En ze weten ook heus wel waar, wanneer en hoe ze het meeste geld kunnen verdienen in de nationale en internationale competities. Dat Roda, Sparta, Willem II of Excelsior Europees zou spelen is niet in het Balng van de KNVB, wel Ajax, PSV.

Enkele weken geleden hoorde ik een wetenschapper op neurologisch gebied op radio NPO 1 een mooi interview geven over de Noorse Olympiërs en hun schaatspakken. Er was een onderzoek gedaan naar de relatie tussen waarheid en gedachten als het ging om de kleur van schaatspakken. De Noren was verteld dat de door hen gebruikelijke rode pakken minder snel waren dan nieuwe blauwe (uiteraard maakt de kleur niets uit). Dat was bij de Noren zo tussen de oren gaan zitten dat ze nu weigeren in het rood te rijden en met blauwe pakken hun rondjes rijden. Het feit dat de Noorse sprinter Lorentzen nu een gouden en zilveren plak in een blauw pak heeft gehaald zal het gevoel voor die kleur enkel maar versterken. Bizar!

Maar trekken we deze vergelijking nu een even door. Het blijkt dus zo te zijn dat de gedachten (al dan niet bewust) van wezenlijk invloed zijn op het handelen van mensen. Indien we dan eens gaan kijken naar imago en gunfactor blijkt dat deze, weer al dan niet bewust, een rol spelen in scheidsrechtelijke beslissingen, dus ook in scheidsrechtelijke dwalingen. Als Derksen c.s. iedere week onze club uitmaakt voor Calimero zal heel Nederland Roda als een ondergeschikte club beschouwen en daarnaar oordelen én handelen. Vergelijk dat maar eens met hetgeen Youp van het Hek ooit voor elkaar kreeg met het non-alcoholische biermerk Buckler. U begrijpt wat ik bedoel. Bizar toch!

Even terugkomend op het feit dat de scheidsrechter altijd gelijk heeft. Iedereen weet dan Basje Nijhuis, koekenbakker uit Enschede, een grote voorliefde heeft voor FC Twente. Nu zijn club in zwaar weer verkeerd kan het dus zeer goed mogelijk zijn dat Basje, nogmaals al dan niet bewust, de competitie naar zijn hand kan zetten en uitslagen kan bepalen waarmee zijn clubje behouden blijft voor de eredivisie… Bizar.

Ja, bizar, maar in het Nederland van 2018 helaas realiteit. Dus, Roda, ruk aan die vlaaien, lekkere koffie, extra dekentje tegen de kou, pilsje na afloop en een bosje bloem voor de echtgenote van alle scheidsrechters die de komende tijd onze club moeten fluiten. Je weet immers nooit of de scheids er, als dan niet bewust, ontvankelijk voor is en jou de gunfactor geeft. Roda, stuur vlaaien naar Derksen, van der Gijp, Waterreus en al die anderen zodat ze positief over onze club gaan schrijven en vertellen. Niet met voetbal win je in Nederland de competitie, maar met imago en gunnen. Bizar!

Enne….

… op mijn koppie staat een eierdop… ahoy, ahoy…Calimero….


’t Lempsje

Deel dit artikel

Kopieer deze link