Op zijn negentiende maakte hij als topscorer van de Finse competitie een droomtransfer naar Borussia Dortmund. Ruim twee maanden geleden stapte Tim Väyrynen over naar Roda JC. In Kerkrade hoopt de zevenvoudig international zijn draai snel te vinden.
Tot nu kwam je vijf keer in competitieverband in actie. Hoe teleurstellend is dat?
“Dat gevoel komt vrijwel nooit in mij op. Ik ben heel dankbaar dat ik als profvoetballer door het leven ga en dat mijn familie gezond is. Ik richt me vooral op de goede herinneringen en mooie momenten. Natuurlijk hadden sommige dingen in het verleden beter kunnen verlopen. Maar elke dag dat ik naar de training rijd, realiseer ik me dat er geen mooier beroep is dan profvoetballer. Dat neemt niet weg dat je in voetbal soms de beste bent, maar soms ook de slechtste van de hele wereld. Daarom moet je kunnen omgaan met veel emoties."Ben jij mentaal zo sterk?
“Dat is een van mijn belangrijkste kwaliteiten, wat er ook gebeurt. Ook als ik geblesseerd ben of als de mensen niet tevreden zijn over mijn prestaties blijf ik altijd keihard trainen om beter te worden. Daar ben ik continu mee bezig: focussen op mijn prestaties. Dat is de enige manier."Is profvoetbal voor jou dus altijd een droom?
“Het was al een droom om op het hoogste niveau in Finland uit te komen en topscorer te worden. Daarmee verdiende ik mijn transfer naar Borussia Dortmund. Een fantastische club met het hoogste aantal gemiddelde toeschouwers in Europa. Ik was echt gelukkig, al liep het op voetbalgebied niet zoals ik wilde. Ik speelde alleen in het tweede team, daarom werd ik voor een half jaar uitgeleend aan Viktoria Köln dat uitkwam in de Regionalliga."Zeven doelpunten bij Viktoria Köln en een selectie voor het Finse nationale team leverden een transfer op naar Dynamo Dresden.
“Daarmee werd ik kampioen in de Derde Bundesliga. We speelden de thuiswedstijden voor meer dan 30 duizend toeschouwers, eindigden met vijftien punten voorsprong en promoveerden naar de Tweede Bundesliga. Het was een mooie tijd, maar opnieuw niet perfect. In mijn tweede seizoen raakte ik uit beeld en vertrok ik, opnieuw tijdens de winterstop, naar Hansa Rostock. Afgelopen seizoen startte ik slechts vijf wedstrijden in de basis. Dat was niet gemakkelijk, maar je zult het moeten accepteren."