Inloggen
Wachtwoord vergeten
Nieuw account maken
Word gratis lid
Bij de start van het vorige seizoen wilde hij Roda JC nog verlaten. Vervolgens was Mart Remans namens de Beloften 35 keer doeltreffend. Afgelopen week gunde Robert Molenaar de 20-jarige spits een publiekswissel.
Vanaf je zesde draag je het geelzwarte shirt. Toch leek daar anderhalf jaar geleden een einde aan te komen.
“In de voorbereiding van het vorige seizoen wilde ik de club eigenlijk verlaten. Een paar maanden eerder was Eric van der Luer mijn trainer geworden bij de A- junioren. Ik was een van de beteren en vatte het daarom wel eens te gemakkelijk op. Eric herkende dat meteen en ging de strijd met mij aan. Ik maakte onder zijn leiding de overstap naar de Beloften, daar bleef hij me triggeren. Totdat ik mentaal op was, er helemaal doorheen zat en wilde stoppen. Nadat ik me had afgemeld voor een wedstrijd volgde een goed gesprek."Hoe verliep dat?
“Eric liet me weten dat hij de beste bedoelingen met mij had. Hij zag dat er nog meer bij mij inzat en wilde me mentaal sterker maken door me uit mijn comfortzone te halen. Vanaf dat moment is de lijn alleen maar omhoog gegaan. Ik speelde het beste seizoen van mijn carrière en maakte 35 doelpunten. Eric heeft me geleerd om élke wedstrijd, élke minuut en élke seconde het maximale te geven. Daar ben ik hem nu ontzettend dankbaar voor."Hoe beschrijf je jezelf?
“Met mijn 1.73 meter ben ik weliswaar klein voor een spits, maar toch fysiek sterk. Daarom kan ik ook vanuit de diepte aangespeeld worden. Ik heb een goede techniek, een prima loopvermogen en geef nooit op. Maar mijn sterke punt is mijn neusje voor de goal. Ik hoor vaker van supporters dat ik iets van Sanharib Malki weg heb. Toen ik als jeugdspeler hier op de tribune zat, genoot ik van hem en zag ik hem als mijn grote voorbeeld. En nog steeds. Ik herken zeker dingen van Malki in mezelf. Ik vlieg er weliswaar niet zo in als hij, maar trek nooit terug en heb ook de gretigheid om alle duels aan te gaan. Dé eigenschap die bij deze club hoort."Afgelopen week scandeerden de supporters je naam en werd je uitgeroepen tot ‘man van de wedstrijd‘. Maar je hebt al jaren één hele grote fan.
“Mijn opa inderdaad. Zijn hele leven lang is hij al Roda JC-supporter in hart en nieren. Bij elke training, thuis-én uitwedstijd is hij aanwezig. Toen ik als kind mijn been brak en in de sportschool revalideerde, ging hij altijd met me mee en wachtte hij op een bankje. Nadat ik tegen Volendam mijn eerste doelpunt scoorde en een gebaar naar hem maakte, barstte hij in tranen uit. En ook afgelopen week zocht ik hem na mijn twee treffers op. Het was zijn droom om een van zijn kleinzonen in dit stadion te zien voetballen. Tegelijkertijd is dat ook altijd míjn droom geweest. Ik geniet elk moment van de dag dat ik profvoetballer ben en vind het prachtig om mee te maken. Hopelijk wordt de toekomst nóg mooier. Ik zal er in ieder geval écht alles voor doen!" Bron: RODA JC.nl
Deel dit artikel
