Gisteravond heeft Bert Peels in een commissievergadering bij de Gemeente Kerkrade gemeld dat Roda JC, in de persoon van Frits Schrouff, in verregaande onderhandeling is om het eigenaarschap van Roda JC over te dragen.
Naast onderhandelingen over een eventuele overname, hebben zich hieraan voorafgaand tal van belangrijke zaken voltrokken achter de schermen van het Parkstad Limburg Stadion om Roda JC levensvatbaar te houden en interessant te maken voor investeerders.
Joris Hoefakker gelooft in Roda JC. Hij kan en wil de gedachte niet verdragen dat ‘zijn’ club kopje-onder gaat. Daarom is hij in februari 2019 met zijn bedrijf Submedia toegetreden tot de Stichting Samen Roda JC (voorheen bekend als G7), het ondernemerscollectief dat Kerkrade weer een voetbaltoekomst op het hoogste niveau wil bieden. “Ook over tien jaar wil ik samen met mijn vrienden in dit stadion naar goed voetbal kijken en een biertje drinken. Roda is méér dan voetbal, het is een gevoel, het is thuis.”
Zuid-Limburgse roots heeft Joris Hoefakker (37) niet, maar de liefde voor Roda JC dateert van begin jaren negentig toen hij net met zijn ouders van Utrecht naar Heerlen was verhuisd. “Mijn vader kreeg een baan bij de Open Universiteit en dus verruilden we het westen voor het zuiden. Moeilijk? Helemaal niet. Voor mij was het één groot avontuur, een ontdekkingstocht in een nieuwe wereld. Ik voelde me meteen thuis. Ja, Heerlen had een drugsprobleem. Maar ik herinner mij vooral de lege vlapakken die de junks in de stad achterlieten. Je kon er zo’n creatieve foto’s van maken. Het mag gek klinken, ik hield en hou van de sfeer van deze regio.”
Gouden jaren
Al snel zat Joris met zijn vader en vriendjes op de tribunes van Kaalheide. Hij maakte de gouden jaren mee waarin clubs als PSV, Ajax en Feyenoord met knikkende knieën naar Kerkrade afreisden. Mooie herinneringen trekken voorbij. “Ha, ik weet nog dat Romario met zijn PSV hier met een 2-0 nederlaag op zak afdroop. Mee naar Europacupwedstrijden, onder meer in Milaan, de bekerfinales met twee keer winst. Mooie tijden ja.”En alweer lang geleden. De supporter is bepaald niet verwend de laatste jaren. Joris Hoefakker begrijpt hun frustratie en de teleurstelling als geen ander. Hij is er immers zelf één. Toch wil hij niet vluchten in bitterheid en boosheid. Omdat de club belangrijk is in zijn leven, net zoals voor duizenden andere aanhangers. “Een gevoel zoals je dat overal ter wereld ziet. Clubliefde. Waarom? Zeg jij het maar. Weet je dat ik niet eens verstand heb van voetbal? Dat ik meer geïnteresseerd ben ik alles wat eromheen speelt? De sfeer, de woede, het verdriet, de emoties, de saamhorigheid. Succes en tegenslag delen.
Vergroeid
De oprichter van Submedia, gevestigd in het voormalige CBS-gebouw, raakte vergroeid met Roda. Als supporter en later ook als creatief brein achter verschillende publiciteitscampagnes, de vormgeving van seizoenkaarten, websites, spandoeken en merchandise, video’s. Als medeoprichter van een van de supportersverenigingen. “Ik heb dat altijd heel graag gedaan. Roda is voor mij geen vehikel om geld te verdienen of relaties te leggen. Ik hou van die club. En dat mag wat energie kosten. Dat is precies waarom ik ja gezegd heb toen ik in februari gevraagd werd voor de Stichting Samen Roda JC. Deze club ondernemers heeft precies dezelfde motieven als ik. Ze willen Roda JC behouden. En ook zij kennen datzelfde buikpijngevoel, de drang om juist nu bij te dragen.”Joris Hoefakker is een creatief en emotioneel mens. Na de tweede degradatie in 2018 produceerde hij een film van ruim twee minuten onder de titel ‘Are You With Us?’. Een omstreden film met fanatieke Roda-supporters in de hoofdrol, getooid met fakkels en bivakmutsen. Niet iedereen was er blij mee. Maar met meer dan 400.000 views kreeg het wel de aandacht waar Joris op uit was. “Het was een schreeuw uit boosheid en verdriet. Ik zag een gelatenheid. Voor het eerst was ik bang dat de club niet zou overleven. Ik wilde iedereen wakker schudden. Dat is wel gelukt.”
Lucht
Misschien dat deze film de vorming van de ‘G7’ inluidde; in ieder geval was daar plotseling die groep regionale ondernemers die zich garant stelde voor een eventueel begrotingstekort en daarmee de club weer enige lucht gaf. Gecombineerd met de beloftes van miljoenen door de zakenman Korotaev was er weer hoop in het Parkstad Limburg Stadion. Totdat ook deze competitie uitging als een nachtkaars met het mislopen van Play-offs als dieptepunt en morrende supporters. Zelfs Joris Hoefakker zonk de moed in de schoenen. “Ik was er eigenlijk wel klaar mee. Een vriend en medesupporter Ron Meyer, inderdaad de SP-voorman, heeft vervolgens een gesprek georganiseerd met de Stichting Samen Roda JC. Hij wist dat ik alles voor Roda zou doen. Na die gesprekken kreeg ik een inkijkje in wat er allemaal gebeurd is. Er is orde op zaken gesteld. Er was van alles mis. De structuur was niet goed, er lekte heel veel geld weg door wurgcontracten, er vielen de nodige lijken uit de kast. Achter de schermen is flink wat puin geruimd. Topdown ja, zakelijk. Maar dat was nodig. Nu begrijp ik goed dat niet alles gecommuniceerd is. Je zou er mensen mee beschadigen die hun best gedaan hebben voor de club. Dat is nergens voor nodig. Andere partijen wilden geen publiciteit. Gevolg is wel dat de meeste supporters amper weten wat de Stichting Samen Roda JC allemaal doet en dat het de ondernemers niet om eigen gewin of aandacht te doen is. Het kost hen geld en energie. Het is zo jammer en onterecht dat ze een hoop shit over zich heen krijgen.”Mankracht
Na het gesprek besloot Joris Hoefakker in te stappen. Niet met een zak geld, maar wel met een netwerk en mankracht. “Met zeker nog tien professionals onder wie vormgevers, filmmakers en fotografen gaan we een campagne opzetten om Roda in het nieuwe seizoen te begeleiden. Bevlogen mensen die in Roda geloven. Vanzelfsprekend zonder facturen te sturen. We beginnen opnieuw, zetten Roda positief op de kaart. Uiteraard samen met het bestuur, de spelers, de technische staf en iedereen die in en rond het stadion werken of hun steentje bijdragen. Hopelijk is een gevolg van de recente ontwikkelingen dat we ook wat extra armslag kunnen creëren om te investeren in het team. Ongeacht of de onderhandelingen stuklopen of niet, we zullen allemaal in de regio een beroep moeten doen op ons Roda-gevoel.Moet het eerste doel dan promotie naar de eredivisie zijn? Daar bemoei ik me niet mee. Mij gaat het om de uitstraling, om het wij-gevoel, onze clubliefde. Persoonlijk zegt die term ‘G7’ mij niet zo veel. Het gaat niet om ons. Het gaat erom dat mensen aansluiten, meedoen. Dat positieve gevoel willen we verspreiden. De Stichting Samen Roda JC moet en zichzelf overbodig maken of uitgroeien tot een G700. Het ligt eraan hoe je ertegenaan kijkt.”
En hoe ziet de toekomst er dan uit? “Op de langere termijn zie ik ons gewoon weer tegen PSV en Feyenoord spelen. Als een stabiele club met een grote achterban. Die steun is er in de regio, zeker weten. Ik hoop dat we de supporters bereiken, dat ze over hun teleurstelling heen stappen. Het is misschien moeilijk te begrijpen, maar we zijn echt wel op de goede weg.” Bron: RODA JC.nl