Het elftal staat verdedigend gezien uitstekend. Het verdedigende middenveld en de achterhoede controleren de wedstrijden redelijk tot goed. Aan tegendoelpunten gaat bijna altijd een persoonlijke fout vooraf. En bijna nooit een organisatie fout. Dat heeft Bas aardig voor elkaar.
Maar daarvoor loopt het voor geen meter. Je zou maar Cukur zijn en het werk van drie spelers in je eentje moeten opknappen. De bal ophalen op het middenveld, de voorzet geven vanaf de zijkant en de bal vervolgens zelf als spits erin schieten. Je ziet alle voorhoede spelers echt zoekende zijn naar hun positie en rol. Breij vind ik exemplarisch daarvoor. Een uitstekende, slimme speler die je voortdurend ziet zoeken en die niet begrepen wordt door zijn aanvallende partners. Wat er mist is duidelijkheid, slimheid en afwisseling. Iedere aanval verloopt hetzelfde en eindigt bij het vastlopen op de tegenstander. Er zit nooit eens een versnelling in. Ieder balletje wordt tich keer rondgetikt en niemand durft een fout te maken. Iedereen schuift de hete knikker door naar de ander.