Het moest anders, besefte Arjen van der Heide (22) halverwege vorig seizoen. Hij voelde zich niet op z’n plek in Heerlen, de prestaties waren teleurstellend. De vleugelaanvaller ging met een mental coach aan de slag, ontmoette zijn huidige vriendin en keek kritisch naar zijn eigen spel. „Stukje bij beetje word je beter, groeit je zelfvertrouwen, en dan zie je dat het resultaat vanzelf komt.” Het voormalig toptalent van SC Heerenveen is nu van grote waarde in de promotiestrijd van Roda.
Als hij begin 2023 de oud-voetballers Gianni Zuiverloon en Edson Braafheid in het ESPN-programma De Voetbalkantine hoort vertellen over hun bedrijf waarmee ze zich focussen op de mentale gezondheid van topsporters, luistert Arjen van der Heide aandachtig. Steeds vaker rijdt hij in die periode – februari vorig jaar - aan het einde van de dag zonder voldaan gevoel naar huis. Ook die dag. Het waardeloze seizoen dat Roda doormaakt schiet door zijn hoofd.
„We hadden een klote jaar, met slechte resultaten, een slechte sfeer in de groep. Het was op een gegeven moment een neerwaartse spiraal waar we niet meer uitkwamen”, blikt Van der Heide (22) terug. De vleugelaanvaller zit zelf ook niet lekker in z’n vel. In Heerlen woont hij voor het eerst op zichzelf. Hij is opeens veel alleen.
„Thuis, bij m’n ouders in Heerenveen, waren we met zes. Dat was altijd gezellig. Er was altijd afleiding. Nu zat ik opeens alleen te eten: binnen vijf minuten is het bord leeg. Tja, en dan? Niet dat ik eenzaam was of zo. Maar het was wel lastig. Het helpt als het op het veld dan wel lekker draait, maar dat was dus ook niet het geval.”
Veel gebracht
Als de week – die steeds vaker werd afgesloten met een nederlaag – voorbij is, stapt hij vaak in de auto naar Friesland. „Lekker naar m’n familie, naar de mensen die je steunen. Even weg van de negativiteit en aan iets anders denken. In het begin reed ik daarna nog vol goede moed terug naar Kerkrade, maar dat werd op een gegeven moment ook steeds minder, totdat ik een mental coach ontmoette.”
Als hij het verhaal van Braafheid en Zuiverloon hoort, besluit hij ze te benaderen. „Ik dacht: hé misschien is dat iets voor mij. Het was best een stap. Er zit toch nog een taboe op mental coaching, al wordt dat gelukkiger steeds minder. Maar goed, ik had ook zoiets van: ‘misschien heb ik dit wel nodig, misschien brengt het mij wel wat.’ En het heeft me ook écht veel gebracht.”
1% procent beter
Het seizoen is toch al min of meer verloren, „maar wat kan ik er zelf aan doen om dan klaar te zijn voor volgend jaar”, vroeg Van der Heide zichzelf af. „Een mindset om te proberen elke dag 1% beter te worden, om beter met tegenslagen om te gaan. Een voorbeeld: als er een keer iets fout gaat, laat ik dan m’n koppie hangen en praat ik mezelf omlaag of toon ik lef en probeer ik het nog een keer? Iedereen maakt fouten, je moet ook durven om fouten te maken, je moet alleen zorgen dat je ervan leert.”
Koos hij eerder na een mislukte actie voor de veilige optie, nu dat hij dat niet meer. „Ik ben aanvaller, ik moet juist risico’s nemen. Ik kan een wedstrijd beslissen, moet creativiteit brengen op het veld. Het rendement dat ik nu heb, dat komt mede door vorig jaar. Ik ben veel gaan evalueren, wedstrijden terug gaan kijken. Ik ben over voetbal gaan nadenken, over tactiek, ook door de nieuwe staf. Als de bal daar is, waar moet ik dan in positie voor de goal zijn, dat soort dingen. Stukje bij beetje word je beter, groeit je zelfvertrouwen, en dan zie je dat het resultaat vanzelf komt.”
Helpt de mental coach hem vooral met presteren op het veld, buiten de lijnen heeft zijn vriendin een grote rol gespeeld in het feit dat ‘ie nu lekker in zijn vel zit. „We ontmoetten elkaar in diezelfde periode als ik met de mental coach aan de slag ging. We kenden elkaar al, maar hadden elkaar zes jaar niet gezien. Je gaat daten, hebt een leuke tijd samen. Dat beviel goed. In augustus zijn we gaan samenwonen, dat heeft ook geholpen om me hier in Heerlen thuis te voelen in plaats van alleen in Heerenveen.”
Basisplaats
Sinds februari heeft hij z’n basisplaats aan de rechterkant terug. Eerst door een blessure van Sami Ouaissa, maar ook nu die weer fit is, blijft Van der Heide staan. Hij levert, met zeven goals en elf assists. „Het is fijn om nu langere tijd de kans te krijgen. Daarvoor kreeg ik telkens een kwartier, twintig minuutjes. Maar goed, als ik me in de trainer verplaats: hij had ook geen reden om iets te veranderen. Het is frustrerend, maar die frustraties mogen niet de overhand krijgen. En ik moet blijven gaan, zorgen dat de trainer me niet uit het oog verliest.”
Hij lijkt z’n grote belofte – hij zat op z’n vijftiende al bij de selectie van Heerenveen – eindelijk, in ieder geval deels, in te lossen. „De verwachtingen waren hoog, ook voor mijzelf. Vijftien was eigenlijk iets té jong achteraf. Ik dacht dat ik met 18 basisspeler zou zijn, met 20 een transfer naar Ajax zou maken. De realiteit blijkt anders, mede door blessures, en daar moet je mee leren omgaan. Ging ik er eerder met de pet naar gooien bij tegenslag, nu kijk ik naar mezelf.”
Zijn grote doel is nog steeds slagen bij SC Heerenveen, de club waar hij opgroeide, waar hij als klein mannetje op de tribune zat met z’n vader. Animositeit richting concurrent FC Groningen voelt hij als Fries niet zo. „Nee, de echte derby is tegen Cambuur. Die wedstrijd wordt speciaal voor mij. En als het toch nog op die laatste pot in Groningen aankomt, ook goed. Laat maar komen, dan pakken we ze daar. Gaan we daar juichen.”
do 18 april 2024 om 21:22 - 18 april 2024 om 21:22 # 326860
Inloggen
Wachtwoord vergeten
Nieuw account maken
Word gratis lid
