Als hij uit zijn appartement kijkt, ziet hij het prachtige Parkstad Limburg Stadion liggen. Romario Rösch heeft daar heel bewust voor gekozen. Zodat de op en top prof ook in zijn vrije uurtjes gebruik kan maken van de trainingsfaciliteiten.
Een betere voetbalnaam dan Romario is haast ondenkbaar. Een bewuste keuzevan je ouders?
“Mijn vader is een tijdje profvoetballer geweest bij SV Ulm, maar mijn naam is een ideevan mijn moeder. Zij las die naam in de krant en vond hem meteen mooi. Toch heeft ze nooit de link met Romario de Souza Faria (voormalig Braziliaanse spits van onder meer PSV en Barcelona, red.) gelegd. Ik ben in ieder geval heel blij met die naam. Heb ook overwogen om hem op de achterkant van mijn shirt te laten zetten. Maar in Duitsland mag dat niet en bij Roda JC was ik te laat met mijn verzoek. Toch is het in de toekomst zeker een optie, waarom niet?"
Via de jeugd van SV Ulm belandde je op je vijftiende bij FC Augsburg. Je kwam uit voor Duitsland Onder 16, -18 en -19 en bij Augsburg sta je nog anderhalf jaar onder contract. Is het je droom om daar door te breken?
“Zeker. Afgelopen seizoen trainde ik met het eerste mee en zat ik tweemaal op de bank. Beide keren vlogen we met een privévliegtuig naar Freiburg en Wolfsburg. Een geweldige ervaring, net als de Bundesliga. Daarom is het mijn wens om ooit in die competitie te spelen, het liefst natuurlijk bij Augsburg. Dit seizoen wilde ik per se verhuurd worden om me verder te ontwikkelen. Daarom is het nu zaak dat ik me bij Roda JC bewijs."
In hoeverre ben je daar tot nu toe tevreden over?
“Buiten de eerste twee wedstrijden ben ik het hele seizoen al basisspeler. Ik werk altijd hard, maak veel meters en verover veel ballen voor het team. In tegenstelling tot Duitsland is het spel hier minder fysiek en technischer. Voor mijn ontwikkeling kan dat niet beter, al is het voor de club te hopen dat hier zo snel mogelijk natuurgras ligt. Voetbal op kunstgras is geen voetbal, vind ik. Ik ben ook geen typische kunstgrasvoetballer. Ik ben vooral snel en zoek graag de diepte. Hoewel ik hier links op het middenveld sta, is de nummer 10 mijn favoriete positie. In de tweede seizoenshelft wil ik vaker doeltreffend zijn. Mijn statistieken moeten beter worden. Momenteel heb ik pas twee keer gescoord en vier assists gegeven. Dat is gewoon te weinig. Daarom ben ik ook op vrije dagen vrijwel altijd in het krachthonk te vinden. Ik ben nog jong, wil in mijn carrière ver komen en ben hier niet om vakantie vieren. Achteraf wil ik mezelf niet verwijten dat ik er niet alles voor gedaan heb."
Hoe gaat deze jaargang eindigen?
“Het is een zwaar seizoen, maar we mogen niet afhaken. Hopelijk gaat het snel beter. Het gaat erom dat we wedstrijden winnen, maakt niet uit hoe. Ik speel ook voor de geschiedenis van de club. Als ik de foto's zie die hier ophangen en op internet de mooie historische momenten bekijk, is dat alleen al een reden om keihard te werken. Gelukkig ben ik in het bezit van de Duitse mentaliteit. We moeten gewoon elke wedstrijd honderd procent geven en ‘Ehrgeiz‘ tonen. Daar staat Roda JC voor en dat is de parallel tussen de club en mij."