Al op zijn zestiende maakte hij zijn debuut in de Bundesliga in de kraker tussen FC Köln en Hertha BSC. Na een uitstapje bij Holstein Kiel hoopt Yann Bisseck via Roda JC dat niveau weer zo snel mogelijk te bereiken. Vier vragen aan een zelfbewuste prof.
Inmiddels heb je er tien wedstrijden voor Roda JC opzitten. Hoe kijk je tot nu toe op je periode in Kerkrade terug?
“Natuurlijk had ik me het heel anders voorgesteld. Toen ik hier in augustus arriveerde, had ik een blessure aan mijn teen. Jean-Paul de Jong bleef op mij inpraten dat ik zo snel mogelijk moest spelen. Toen ik fit was, begreep ik dat ik op de bank begon. Maar uiteindelijk werd ik pas na de blessure van Niels Verburgh, nu een maand geleden, basisspeler. Helaas liep ik twee weken later een lichte blessure aan mijn heup op. Inmiddels heeft Richard Jensen mijn plek ingenomen. Natuurlijk doet dat pijn, al ben ik gezien de resultaten nog meer ontevreden. Ik wil wedstrijden winnen, dat vind ik veel belangrijker dan dat ikzelf goed speel."
Vooral de laatste weken waren hectisch met het ontslag van Jean-Paul de Jong tot gevolg. Begreep jij de beslissing van de leiding?
“Wanneer je dertien wedstrijden op rij niet wint, is het moeilijk om nog positief te blijven. Het is logisch dat de verhoudingen dan minder worden. Er ontstaan onenigheden in de kleedkamer en uiteindelijk klikte het niet meer tussen de groep en de trainer. Daarmee zeg ik niet dat de schuld volledig bij Jean-Paul de Jong lag. Bij elke club waar zolang niet wordt gewonnen, moet er iets veranderen. In het voetbal komt de trainer dan als eerste aan de beurt."
In hoeverre correspondeert de stand op de ranglijst met de kwaliteit van de selectie?
“Niet. Als we het maximale uit het team zouden halen, stonden we gezien onze individuele kwaliteiten nu al op een plek die recht geeft op de play-offs. Voor mij is het ook onduidelijk waarom dat niet is gelukt. Hoewel je niet met elke medespeler bevriend hoeft te zijn, is iedereen respectvol naar elkaar. Alle spelers willen het beste eruit halen, maar de chemie in het veld moet beter. Een overwinning zou wat dat betreft wonderen doen. Ons zelfvertrouwen en het plezier in het spelletje zullen dan weer toenemen. Helaas kan het momenteel niet veel slechter, we kunnen dus alleen maar naar boven kijken."
In hoeverre geldt dat voor jou persoonlijk?
“Ik droom van het Duitse nationale team en de Champions League. Dat lijkt ver weg, maar ik ben nog jong en kan me nog verder ontwikkelen. Ik was international van Duitsland Onder 17, -18 en -19 en die ervaring heeft me een blik op de toekomst gegeven. Bij FC Köln en Holstein Kiel had ik de pech dat de trainers voor meer ervaren verdedigers kozen. Daarom koos ik deze zomer voor Roda JC. Ik heb bij FC Köln nog een contract tot 2022 en zoals het er nu naar uitziet, keer ik daar in de zomer terug. Ik ben er klaar voor om een volgende stap te zetten. Het liefst natuurlijk bij FC Köln, anders bij een club in de Eerste of Tweede Bundesliga óf in de Eredivisie. Ik denk dat ik daar de kwaliteiten voor heb, maar moet het geluk hebben dat ik fit blijf en dat een trainer niet alleen naar ervaring kijkt. Tenslotte ben ik al lang genoeg profvoetballer om dat vertrouwen te krijgen."